Do niedawna zaniedbany pozostawał grób Emila Hołowkiewicza w kwaterze nr 57 Cmentarza Łyczakowskiego. To sztandarowa postać z okresu tworzenia się Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, człowiek, który wniósł ogromny wkład w dzieło szkolnictwa leśnego, redagowania podręczników zawodowych i „Sylwana”. W 1875 roku powołano go na stanowisko c.k. komisarza inspekcji leśnej, co dało mu możność nieskrępowanego poznawania niemal całej Galicji. W ciągu kolejnych 11 lat zwiedził wszystkie regiony „Kraju”, jak nazywano wówczas tereny polskie pozostające pod zaborem austriackim i nabył podziwu godną wiedzę o jego lasach. Wyniki swych obserwacji spisywał i w postaci artykułów publikował głównie w „Sylwanie”, którego był jednym z najaktywniejszych współpracowników w czasach, gdy pismo ukazywało się we Lwowie. Obliczono kiedyś, że przez kilka lat on sam dostarczał aż trzecią część tekstów do kolejnych numerów.
Jego nagrobny pomnik (również autorstwa H. Periera) liczy sobie już ponad 120 lat i znać na nim upływ czasu. W 2009 roku został on oczyszczony z roślinności przez działaczy Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej, a następnie doczekał się gruntownej renowacji i konserwacji, której koszty pokrył Oddział Krośnieński SITLiD przy udziale finansowym Zarządu Głównego PTL.
Zaledwie kilkanaście metrów od niego zobaczyć można przyniszczony zębem czasu grobowiec rodziny Hirschów, na którym widnieje tablica nagrobna Piotra Hirscha (1845-1923), „radcy dworu i dyrektora lasów”.

Ten zapomniany dziś leśnik znajdował się wśród założycieli GTL i działał w Towarzystwie aż do śmierci. Winniśmy pamiętać, że był on pierwszym kierownikiem powstałej w 1883 roku w Bolechowie Niższej ck. Szkoły Lasowej, przekształconej kilka lat późnej na Szkołę Leśniczych. Spadkobiercą jej tradycji jest dziś Technikum Leśne w Lesku.
W ostatnich latach, dzięki poszukiwaniom prowadzonym przez Edwarda Orłowskiego, leśnika  z Komańczy, udało się zidentyfikować kolejne groby, kryjące szczątki lwowskich leśników sprzed lat. Lista ich urosła już do 33 nazwisk. Warto ją przeanalizować, by w razie wyjazdu do Lwowa móc schylić czoło nad grobami naszych poprzedników.

Tekst i zdjęcia: Edward Marszałek